Selecteer een pagina
Oké. Of niet oké. Dat is de vraag

Oké. Of niet oké. Dat is de vraag

Oké. Of eigenlijk niet oké. Ik weet niet wat voor een gevoel ik heb over mijn augustus opruimmaand.

Mijn niet oké gevoel komt omdat ik het niet ga halen om 25 dozen, tassen en bakken gevuld weg te doen, er staan er nog 3. Hoe komt dat toch. Ik ben toch van de lijstjes en strakke planningen? De afgelopen maand had ik geen lijstjes en strakke planning. Door de vakantie periode liep het allemaal wat anders en ik ben veel bezig geweest met de opzet van mijn eigen bedrijf.

Mijn oké gevoel komt door wat ik wel heb weggedaan:

70 kledingstukken, bekleding stoel, luiers, 25 speelgoeddingen, 8 paar schoenen, 4 onderzetters, 2 vazen, 5 lichtjes, dienblad, plant, waterkoker, bal, 6 tijdschriften, 5 kabels, adapter, speelkleed, klok, robot, tv-kastje, tas, appelschiller, 3 boeken, 3 messen, spaarpot, waterkoppelstuk, rok van mn moeder, doos blokken, 30 batterijen, buitenspeelhuis en doeltje, 2 dozen papier en 2 tassen afval.

Dat zijn 182 items heb ik net uitgerekend. Dat is meer dan ik dacht en ik vind dat een mooi resultaat! Mijn oké gevoel komt ook omdat ik veel gewerkt heb aan mijn coachingpraktijk en naast mijn andere werk ook lekker vakantie heb gevierd met mijn gezin.

Dus terugkomend op mijn eerste alinea. Al schrijvende kom ik erachter dat ik een oké gevoel over mijn opruimmaand heb, die ik hierbij sluit omdat ik morgen lekker op vakantie ga met mijn gezin!

Helikopter

Helikopter

De eerste week van augustus is voorbij. En hoppa; er is al wat de deur uit hoor!

Een doos vol kleurplaten en werkjes van de vijf kinderen, 3 tassen met kleding en 2 tassen met kapotte spullen en speelgoed.

Ik had de kinderen gevraagd vijf spullen van hun eigen kamer uit te zoeken en weg te gooien.

helikopter

Bart kwam met een playmobil helikopter.

“Mam, deze doe ik weg. Die is stuk”. Ik kijk en ik slik. En ik denk alleen maar, “die mag niet weg”. Een licht gevoel van paniek gaat door mij heen. “Maar deze helikopter heb ik gekocht voor Joris toen hij mee was naar mijn moeder, bij 1 van haar laatste ziekenhuis opnames. En klopt. Alles wat stuk is kan weg, maar dat geldt toch niet voor dit?”

Er komen een aantal van dat soort gedachten in mij op. Voor ik het weet heb ik een mooie lijst met argumenten waarom deze niet weg kan. Ik besluit de helikopter weg te leggen bij de spullen die weg moeten maar nog niet in een zak of tas liggen. Ik koop tijd. Dat voel ik.

Ik besef dat dit wegdoen bij een herinnering aan mijn moeder hoort. En dat doet pijn.

Na een paar dagen komt er rust in mijn hoofd. Spullen zorgen niet voor de herinneringen. Dat zijn de herinneringen zelf. Ik ben er aan toe. De helikopter mag weg. En ondertussen glimlach ik terwijl ik de helikopter in een zak doe, wat zou mijn moeder hier anders op gereageerd hebben, als er iemand was die spullen makkelijk weggooide en er geen waarde hechtte was zij het wel! 😄

Mijn lieve mams

mama
25…

25…

Dozen, vuilniszakken, shoppers en plastic tasjes. Allemaal op de nominatie om mijn huis te verlaten.

Ik stond al op het punt ze weg te doen maaaaaaaar….. toen kwam mijn augustus challenge in mij op 😄.

Ik ga er voor zorgen dat al deze dozen, shoppers, plastic zakken en opbergers gevuld het huis uit gaan! We gaan augustus weer lekker opruimen, Marie Kondoën, minsgamen en alles is één. Handig want in september is er een rommelmarkt op mijn werk, er kan vast ook van alles naar de kringloop en de stort.

Het is nog geen augustus, maar een plan van aanpak en van alles klaar zetten is het halve werk voor een succesvol einde 😄.

Ik heb er zin in!

Begonnen!

Oké, wat ben ik allemaal tegen gekomen? Trouwens wat helpt in het opruimen en schoonmaken is horen dat je allergisch bent voor huismijt! Dit hoorde ik vorige week dus los van wat er op de foto staat, is er nog meer mijn slaapkamer uit gegaan 😄

Terug naar de spullen van de foto; Een oude radio, tekeningen van de kinderen, speelgoed van de kinderen, deodorant, een pyjama en foto’s.

Maar het leukste wat ik tegenkwam was een vogelhuisje van Joris. Dit was een bouwpakketje wat oma Jennie gegeven had. Mijn moeder is bijna vijf jaar geleden overleden. Vlak daarna heeft Joris het gemaakt en het heeft jaren op zijn kamer gestaan. Laatst met het opruimen van zijn kamer wilde hij het niet meer. En ik? Ik kan het nog niet wegdoen. Ik kan al veel wegdoen, maar spullen gelinkt aan mijn moeder vallen nog niet in die categorie…

Gewoon maar beginnen

Gewoon maar beginnen

Oei oei oei. Er zijn van die plekjes in mijn huis die zomaar ineens volstaan. Ja echt. Zomaar.

Mijn doel is om al deze plekjes te gaan opruimen. Stap 1:

Hier gaan we deze week mee beginnen. Het is 1 doos, 1 mand, 1 oude radio en een autobanddoos (ik weet niet hoe ik dat anders moet omschrijven 😂). Ik heb werkelijk geen idee wat ik ga tegen komen.

Dit heeft zich de afgelopen drie maanden verzameld in een hoekje in onze slaapkamer. En wat zo raar is, op een gegeven moment lijkt het alsof het er hoort te staan. Alsof het altijd al zo geweest is en zag ik het niet eens meer dat het er stond. Totdat ik mijn kamer ging opruimen en dit ineens weer zag. Eigenlijk zoals mijn instapost van gisteren. Als je weer eens iets bekijkt vanuit een andere hoek, lijkt de wereld ook anders.

Ik ga beginnen met het uitpakken van de spullen

Het zal zijn als het leven; vol verassingen.

Ik houd je op de hoogte.

Esther

Waarom mijn 3 doelen voor 2018? Doel 1; mijn huis op orde krijgen

Mijn eerste doel is ons huis op orde hebben. Niet dat het ernstig vies of rommelig is, eigenlijk helemaal niet.

Het liefst zou ik vrij willen leven zonder bezittingen, huis of spullen. Wellicht lukt dat ooit in de toekomst nog, voor nu woon ik in een leuke woning met vijf kinderen, man, kat en vissen.

3 jaar geleden heb ik mijn woning verkocht en iets daarvoor ben ik ingetrokken bij Bartho. Ik was samen met mijn zoontje Joris en hij met zijn zonen Thomas en Giel. Samen hadden we Bart en onze 5de zoon Lukas was op komst.

Op dat moment voegden we onze twee huishoudens samen. Ik vond al dat mijn zoon veel speelgoed had maar man man man samen met de spullen van mijn stiefzonen erbij, kon ik wel een speelgoedwinkel beginnen!

Vlak na de verhuizing werd Lukas geboren. Er volgde een intensieve tijd. Lukas huilde heel veel en na een paar maanden bleek er een knelling in zijn nekwervel te zitten. Ondertussen was ik fysiek helemaal op. Er volgde een tijd van keuzes maken en ons leven anders inrichten met werk en planning.

In de tussentijd (we zijn nu bijna 3 jaar verder) had ik geen energie om die 2 samengevoegde huishoudens tot 1 te maken. Voor mijn gevoel puilt het huis nu dus uit met speelgoed, spullen, dubbele dingen, dozen met jeugdspullen, babyspullen die nog weg moeten en spullen van mijn overleden moeder. Gewoonweg teveel spullen.

Ik ben begonnen met de opruimmethode van Marie Kondo. Dit werkt voor mij heeeeeel goed. Ik heb al zoveel spullen weggegooid! De stappen van haar volg ik braaf. Zo heb ik nu alle kleding op orde, is er een boekenkast aan boeken weggegaan en is de administratie bijna op orde. Zelf hou ik wel van afwisseling dus deze maand doe ik de minsgame. Op mijn instragram account deel ik foto’s van de spullen die ik weg doe.

Eind 2018 wil ik alle lades en dozen uitgepakt hebben en opgeruimd. Daarnaast moet de garage ook gebeuren. Dat is nu een gevalletje, hink stap sprong, Yes we zijn veilig bij de fiets gekomen…

De spullen die ik uit mijn huis wil hebben, sorteer ik. Wat stuk is gaat naar de vuilnis (wat ik gescheiden aanlever), de rest gaat naar de kringloop, verkoop ik via internet, geef ik weg of ruil ik. De opbrengst van de verkochte spullen gebruik ik voor… doel 3, mijn schuld aflossen!