Selecteer een pagina
Oké. Of niet oké. Dat is de vraag

Oké. Of niet oké. Dat is de vraag

Oké. Of eigenlijk niet oké. Ik weet niet wat voor een gevoel ik heb over mijn augustus opruimmaand.

Mijn niet oké gevoel komt omdat ik het niet ga halen om 25 dozen, tassen en bakken gevuld weg te doen, er staan er nog 3. Hoe komt dat toch. Ik ben toch van de lijstjes en strakke planningen? De afgelopen maand had ik geen lijstjes en strakke planning. Door de vakantie periode liep het allemaal wat anders en ik ben veel bezig geweest met de opzet van mijn eigen bedrijf.

Mijn oké gevoel komt door wat ik wel heb weggedaan:

70 kledingstukken, bekleding stoel, luiers, 25 speelgoeddingen, 8 paar schoenen, 4 onderzetters, 2 vazen, 5 lichtjes, dienblad, plant, waterkoker, bal, 6 tijdschriften, 5 kabels, adapter, speelkleed, klok, robot, tv-kastje, tas, appelschiller, 3 boeken, 3 messen, spaarpot, waterkoppelstuk, rok van mn moeder, doos blokken, 30 batterijen, buitenspeelhuis en doeltje, 2 dozen papier en 2 tassen afval.

Dat zijn 182 items heb ik net uitgerekend. Dat is meer dan ik dacht en ik vind dat een mooi resultaat! Mijn oké gevoel komt ook omdat ik veel gewerkt heb aan mijn coachingpraktijk en naast mijn andere werk ook lekker vakantie heb gevierd met mijn gezin.

Dus terugkomend op mijn eerste alinea. Al schrijvende kom ik erachter dat ik een oké gevoel over mijn opruimmaand heb, die ik hierbij sluit omdat ik morgen lekker op vakantie ga met mijn gezin!

20 kusjes

20 kusjes

Wat is het toch prachtig in Beetsterzwaag. Gisteravond hebben we daar heerlijk een stukje gelopen. Bartho en ik waren samen een paar uurtjes op pad. Eerst naar de mediamarkt voor een laptop. Daarna een hapje eten een paar deuren verderop om af te sluiten met een wandeling.

Tijd samen vinden we zo belangrijk en fijn. Want hoe makkelijk is het, om je te laten leven door de drukte, het huishouden, de kinderen, geen zin of andere dingen? Dat gaat zo gemakkelijk en kan erin sluipen. Beide weten we ook de keerzijde van dat verhaal.

Om te voorkomen dat we nog een keer in een scheiding terecht komen, hebben we geleerd om er anders mee om te gaan. Om ook tijd samen te houden, open te blijven naar elkaar en lol te houden.

We moeten het alleen even organiseren. Zo komt onze oppas bij ons en de kinderen staan dan al te dansen van plezier, want dan weten ze: we gaan pizza bakken! Wetende dat de kinderen een fijne tijd hebben, hebben wij dat ook.

En toen we om acht uur terug waren kreeg ik van vijf jongens wel tien knuffels en 20 kusjes. En dat was een mooie afsluiter van de dag ❤️

Oh my!

Oh my!

Soms ben ik mezelf aan het verbazen, haha. Al een lange tijd borrelde er in mij een gedachte “later als ik groot ben, ga ik voor mezelf beginnen als coach” In mijn werk van de afgelopen 7 jaar speelt coaching een grote rol. In de teams waar ik mee werkte, is er altijd een coachingsevenwicht. Er zijn mensen die gecoacht willen worden, er zijn mensen bij die er niets van willen hebben, of het om het even vinden.

Twee weken geleden heb ik de beslissing genomen; ik ga er voor. Ik ga “het later als ik groot ben” accepteren dat het nu, dit moment, het later is. Nu ben ik groot. Ik heb ervaring als coach, ik heb levenservaring opgedaan als mens en nu wil ik starten.  Of nee, ik ben gestart. Ik ben gestart door de beslissing te nemen.

Ik zou ik niet zijn, als mijn gedachten gestructureerd moeten worden in een plan van aanpak.Dit plan is nu zo goed als klaar. Mijn huidige werk zeg ik nu niet op, dat is nu nog veel te fijn en te leuk. En ik neem de tijd voor deze droom te gaan leven.

Deze beslissing doet wel iets met mijn drie doelen voor dit jaar. Ik heb nu vier doelen waar ik mijn tijd en geld over moet verdelen. Dit vind ik goed. Als alles kloppend is en het universum / De Bron / God of hoe je het ook noemt, je het antwoord geeft, dan is dat wat ik wil volgen.

En in fouten maken geloof ik niet, er zijn slechts keuzes die ik maak . En dit is er één van.🌸

Persoonlijke ontwikkeling

Persoonlijke ontwikkeling

Al sinds kleins af aan ben ik nieuwsgierig, wil ik leren en dingen ontdekken. Ik was altijd bang dat “later als ik groot was” ik alles dan zou weten en er niets meer te leren was… Hahaha. Nu is het “later” en gelukkig ben ik erachter dat ik nog steeds leer.

Op dit moment leer ik het meest van mijn kinderen. Ze spiegelen, worden druk wanneer ik druk ben en werken niet mee als ik ook teveel dingen doe. De kinderen zijn rustig en geduldig wanneer ik dat ben. Ze luisteren beter wanneer ze ook gehoord worden.

Naast de kinderen volg ik zo nu en dan een training werkgerelateerd. Ik werk als leidinggevende in de kinderopvang en ook daarin is genoeg te leren.

Op persoonlijk vlak leer ik nu van Michael Pilarczyk. Hij schrijft boeken, spreekt podcasts in en geeft events. Zijn uitgangspunt is “leef je mooiste leven”. Dat klinkt goed he?

9 en 10 maart ga ik naar een tweedaags evenement van hem. Ik ben zo nieuwsgierig wat dat mij brengt en geeft. Mijn hoofd zit vol ideeën en ik hoop dat een plek te gaan geven.

Mijn 3 doelen van dit jaar blijven overeind staan. Deze maand eet ik geen brood om te ontdekken of dat rustiger is voor mijn lijf, ben ik bezig met aflossen en heb ik een spel en een aantal boeken verkocht en staat het één en ander klaar voor de kringloop. Lekker beziggggggg

Een mooie foto van een leermoment; Thomas leert Lukas de Dab. Beetje 2016, maar toen kon Lukas het nog niet leren 😂. Ze kwamen erop omdat Joris zei tijdens het droog deppen van de appels:”doe de droog Dab”.