Oef, wat heb ik me verkeken op de longontsteking die ik heb gehad. Ik ben nog heel moe. De gelegenheid om te schrijven voel ik nu pas weer. Ik zal wat vertellen over mijn laatste doel. En ik hoop me snel beter te voelen en meer te schrijven.
Wie nog een schuld heeft, is eigenlijk blut
Deze opmerking hoorde ik in een podcast van `the minimalist`. Hij zette mij gelijk aan het denken. Sinds 3 jaar heb ik een schuld. Zoals zoveel mensen heb ik mijn huis verkocht terwijl deze onder water stond. Ik had het huis gekocht in 2008. Ja precies. Vlak voor de crisis. Jaren later wilde ik bij Bartho gaan wonen en moest ik mijn huis verkopen. We hadden twee opties. De eerste was verkopen voor een zeer goede prijs zodat hij überhaupt verkocht zou worden. De tweede optie was te koop zetten en verhuren. Deze laatste optie trok mij niet zo vanwege het onderhoud wat je er aan over houdt en het huis stond toch een half uur rijden van ons huis. Optie één werd het dus. Het werkte, want we verkochten het huis snel. Hierdoor hield ik een restschuld over van 34.000,-.
Op naar de € 14.999,99
Begin 2018 stond de schuld rond de € 22.200,-. We hebben een maandelijkse verplichte aflossing, daarnaast willen we extra aflossen om onder de € 14.999,99 uit te komen.
Bezuinigen, verkopen en niet meer kopen
Dit willen we realiseren in een mooi poldermodel. Bartho, materialist in hart en nieren, wil niet een bepaalde periode op minimaal niveau leven. Ik, minimalist, wil het liefst die hard aflossen. Poldermodel dus. We bezuinigen waar kan, ik verkoop spullen en belangrijk we kopen niet wat niet noodzakelijk is. Vakanties en uitjes gaan wel door, onze afhaal pizza’s beperken we wel, maar niet tot nul :-).
Mijn inspiratie:
het boek hypotheekvrij van Gerhard Hormann