Yes. Ik heb vakantie. Heerlijk. Ik ben drie weken vrij. De eerste week is nu. Afgelopen vrijdag zijn we met z’n vijven vertrokken naar Groenlo voor een weekje vakantie. Afgelopen maandag kwamen Thomas en Giel erbij. Gezellig! We zijn compleet.
Aangekomen op het vakantiepark pak ik de spullen uit en besef me hoe snel dat gaat. Fijn hoor als je als minimalistische moeder in spé steeds beter wordt in het minimaal meenemen van kleding en spullen 😄.
’s Avonds loop ik alleen even een rondje over het park. Hetzelfde park waar ik als klein meisje kwam met mijn ouders. Vijf zomers lang. Mijn vader vertelde dat hij dan op de eerste avond naar de telefooncel liep om zijn moeder te bellen om te zeggen dat alles goed ging. Ik pak mijn mobiel en bel mijn vader. Om te vertellen dat alles goed gaat!
De herinnering aan die zomers zijn mooi. Er lijkt alleen maar mooi weer te zijn, het zwembad om in te duiken, witte bolletjes bij het ontbijt en mijn moeder die altijd bij de caravan was. De werkelijkheid zal vast anders zijn geweest. Onbewust loop ik naar de plek waar ooit die caravan stond. Er staan nu nieuwe vakantievilla’s. Ik denk eraan dat het jammer is dat ik mijn moeder niet kan vragen hoe zij alles deed en of ze echt hele dagen bij de caravan was, haha.
Na een paar warme herinneringen meer, trakteer ik mezelf op een ijsje en loop dan terug naar het huisje. Ik voel me gelukkig als moeder met mijn mooie kinderen. En ik voel me gelukkig dat ik zo’n lieve moeder had.
Dit is een mooi begin van de vakantie week.