Het is donderdag dat ik dit nu schrijf. Thomas, Giel, Joris, Bart en Lukas gaan sinds afgelopen maandag weer alle dagen naar school. Can I get an amen? Wat fijn weer hoor. De jongens zijn weer bij hun vriendjes en mijn eigen tijd komt weer terug. Zwemles en voetbaltraining staan weer op de planning en het ochtendritueel begint een uur vroeger.
Als afsluiting van de Coronaweken ben ik vorig weekend twee nachtjes alleen weggeweest. Bartho bleef thuis bij de vijf jongens en had een mannenweekend. Ik had een fijn hotel gevonden, maar liefst 20 minuten van ons huis :). Lekker dichtbij en er was alles wat ik nodig had. Een bed om te slapen, een tafel om aan te werken en een locatie om te dagdromen. Ik deelde op Instagram dat ik in Oldeberkoop was en ik kreeg heel veel reacties op mijn vragensticker. Op de drie meest gegeven reacties geef ik hier ook antwoord. De schuingedrukte zinnen, zijn reacties gegeven via Insta.
Hoe ga je om met schuldgevoel?
Ik vind dit heel mooi wat je schrijft. Ik voel me snel schuldig, wil alles op me nemen juist omdat ze vaak naar mij toe komen. Ik kan goed leuke dingen doen met anderen, maar dat weggaan…! Schuldgevoel. Niet nodig, weet ik, maar fijn om te lezen wat jij hierover schrijft 🙂
Schuldgevoel. Een van de meest typerende mama emoties. Ja, ik heb ook een schuldgevoel, maar nee ik laad me daar niet door leiden/lijden in de keuze die ik maak. Hoe doe ik dat? Mijn schuldgevoel is een emotie die ik zelf maak door wat ik denk.
- kan ik het wel maken dat ik wegga?
- wat als Lukas nu heel erg verdrietig wordt dat ik er niet ben.
- wat als…
Wanneer ik in dat soort gedachten kom, zet ik andere gedachten ertegenover. “ik heb dit goed overlegt met Bartho, dus alles komt goed” of “Esther, je hebt 12 weken fulltime voor de kinderen gezorgd, nu is het tijd om voor jezelf te zorgen”. Het veranderen van je gedachten die invloed hebben op je schuldgevoel is echt de oplossing. Vrijdagmiddag reed ik weg en de kinderen zwaaiden mij uit. Mijn maag draait zich op dat moment om en ik voel even enorme spijt en schuldgevoel. Ik zet muziek aan en adem rustig het schuldgevoel weg en ik denk aan de goede dingen die deze drie dagen gaan opleveren. Na tien minuten komt het positieve gevoel terug en begint het Grote Genieten.
Hoe durf je dit?
Geen vraag, jaloers op de durf en kracht om dat te doen 🙂
Als moeder is het ongelooflijk belangrijk om je eigen ik, tijd en ruimte te geven. Bij je eerste kindje denk je nog, dat gaat mij niet overkomen. Bij de tweede spruit staat alles al in het teken van het gezin en komen er nog meer kinderen… dan is de ruimte helemaal verstopt tussen het speelgoed, taxiritjes, schoonmaken, werken en boodschappen doen. Je durf begint bij het eerlijk naar jezelf zijn naar wat jij nodig hebt. Dus wat heb jij nodig voor je eigen ik? Voor mij is dat stilte en alleen op pad zijn. Voor jou is dat misschien elke avond wandelen, vaker koffie met je vriendinnen drinken of één keer in het jaar een week naar Bali gaan. Als je niet weet wat jij nodig hebt, dan is er ook niets te durven. Ik weet dat ik stilte nodig heb, maar ik ging niet van de één op andere dag drie dagen weg. Ik ben ook ooit begonnen met alleen naar binnen lopen in een koffietentje. Later werd dat een middagje wandelen. En zo ging ik één nachtje weg en daarna twee. Begin met kleine stapjes voordat je aan die week Bali denkt. En beginnen betekent:
- weten wat je wilt
- plannen wanneer je dat gaat doen
- doen
Veel simpeler kan ik het niet maken. Ja, maar mijn partner…. Ja, maar ik heb nu geen geld. Ja, maar…. is een nee tegen jezelf en wat jij nodig hebt. Dus en ja is:
- ja, ik weet wat ik wil
- ja, ik ga dat plannen
- ja, ik ga dat doen
Geniet ervan!
Mooi dat je dit doet en dat je de ruimte ervoor krijgt! Heel veel plezier en geniet!
En wat heb ik genoten! Ik heb een heerlijke wandeling gemaakt door een prachtig bos wat vroeger bij het landhuis hoorde. Het waanzinnig lekkere eten van het restaurant smaakte drie keer zo goed doordat ik er zat en niet mama Esther. Je weet wel, nog twee keer van tafel lopen omdat er iets omvalt of dat de ketchup nog op tafel moet. Geen aanmoedigingen van: “nog drie hapjes eten, dan ben je klaar” en geen gemopper van-gatver-dat-lust-ik-echt-niet-hoor. Naast het genieten heb ik een goede planning gemaakt voor mijn werk. Door de Coronatijd is dat allemaal niet doorgegaan en start nu weer fijn op.
Laat hieronder weten wat jij wilt durven en nog niet doet. Wil je hulp bij je ik vinden in je gezin, stuur mij dan een bericht. Ik kan je helpen. Stuur een e-mail naar info@esthervos.com of stuur een DM via Instagram.
