Als kind vond ik moeder- en Vaderdag geweldig. De gezellige momenten tijdens handvaardigheid om iets moois te maken weet ik nog goed. En dan de dag zelf dat de mooie knutsel gegeven mocht worden, wat was ik trots!
“Al 3 dagen lieve mam, heb ik iets voor u in huis. Niemand vond het, zelfs geen muis.“
Zelfs de versjes zitten nog in m’n hoofd! Een klein kadootje erbij en de dag was helemaal goed.
Zo vieren we zelf ook nog deze dagen. De kinderen maken iets op school en ik regel per kind een klein kadootje om aan papa te geven. Dit jaar dus voor het eerst zes kadootjes want Maximus is erbij!
Afgelopen Moederdag was Bart de dagen ervoor erg in de weer. Hij vroeg maar wat ik lekker vond om te eten en fluisterde af en toe met z’n broertjes en keek dan voorzichtig naar mij of ik iets zou horen. Op Moederdag kwam de verassing.
Bart had bedacht een taart voor mij te bakken en vroeg daarom wat ik lekker vond. Samen met papa had hij een recept gegoogeld en hup, bakken maar. Ik was ontroert! Eerst omdat Bart dit bedacht en geregeld had. Maar ook omdat Bartho nog nooit iets gebakken heeft en het wel gedaan heeft. Gelukkig kreeg hij hulp van Joris. Die bakt inmiddels zoveel, hij kon Bartho vertellen wat au bain Marie is en waar alles stond wat ze nodig hadden. Lukas deed ook waar hij goed in is met bakken: enthousiast rondlopen en van alles proeven. De ochtend van Moederdag zijn ze daar in alle vroegte mee begonnen en na twee uur stond er een heerlijke taart klaar!
Voor mij is nou juist dat de bedoeling van zo’n dag: de voorpret bij de kinderen, genieten van het samenzijn en als pap of mam zijn juist de werkjes van school wat de leukste kadootjes zijn.
Dit jaar zit het er weer op, maar met zo’n lieve pap is het elke dag een fijne dag.