Het is donderdag dat ik dit nu schrijf. Thomas, Giel, Joris, Bart en Lukas gaan sinds afgelopen maandag weer alle dagen naar school. Can I get an amen? Wat fijn weer hoor. De jongens zijn weer bij hun vriendjes en mijn eigen tijd komt weer terug. Zwemles en voetbaltraining staan weer op de planning en het ochtendritueel begint een uur vroeger.
Als afsluiting van de Coronaweken ben ik vorig weekend twee nachtjes alleen weggeweest. Bartho bleef thuis bij de vijf jongens en had een mannenweekend. Ik had een fijn hotel gevonden, maar liefst 20 minuten van ons huis :). Lekker dichtbij en er was alles wat ik nodig had. Een bed om te slapen, een tafel om aan te werken en een locatie om te dagdromen. Ik deelde op Instagram dat ik in Oldeberkoop was en ik kreeg heel veel reacties op mijn vragensticker. Op de drie meest gegeven reacties geef ik hier ook antwoord. De schuingedrukte zinnen, zijn reacties gegeven via Insta.
Hoe ga je om met schuldgevoel?
Ik vind dit heel mooi wat je schrijft. Ik voel me snel schuldig, wil alles op me nemen juist omdat ze vaak naar mij toe komen. Ik kan goed leuke dingen doen met anderen, maar dat weggaan…! Schuldgevoel. Niet nodig, weet ik, maar fijn om te lezen wat jij hierover schrijft 🙂
Schuldgevoel. Een van de meest typerende mama emoties. Ja, ik heb ook een schuldgevoel, maar nee ik laad me daar niet door leiden/lijden in de keuze die ik maak. Hoe doe ik dat? Mijn schuldgevoel is een emotie die ik zelf maak door wat ik denk.
kan ik het wel maken dat ik wegga?
wat als Lukas nu heel erg verdrietig wordt dat ik er niet ben.
wat als…
Wanneer ik in dat soort gedachten kom, zet ik andere gedachten ertegenover. “ik heb dit goed overlegt met Bartho, dus alles komt goed” of “Esther, je hebt 12 weken fulltime voor de kinderen gezorgd, nu is het tijd om voor jezelf te zorgen”. Het veranderen van je gedachten die invloed hebben op je schuldgevoel is echt de oplossing. Vrijdagmiddag reed ik weg en de kinderen zwaaiden mij uit. Mijn maag draait zich op dat moment om en ik voel even enorme spijt en schuldgevoel. Ik zet muziek aan en adem rustig het schuldgevoel weg en ik denk aan de goede dingen die deze drie dagen gaan opleveren. Na tien minuten komt het positieve gevoel terug en begint het Grote Genieten.
Hoe durf je dit?
Geen vraag, jaloers op de durf en kracht om dat te doen 🙂
Als moeder is het ongelooflijk belangrijk om je eigen ik, tijd en ruimte te geven. Bij je eerste kindje denk je nog, dat gaat mij niet overkomen. Bij de tweede spruit staat alles al in het teken van het gezin en komen er nog meer kinderen… dan is de ruimte helemaal verstopt tussen het speelgoed, taxiritjes, schoonmaken, werken en boodschappen doen. Je durf begint bij het eerlijk naar jezelf zijn naar wat jij nodig hebt. Dus wat heb jij nodig voor je eigen ik? Voor mij is dat stilte en alleen op pad zijn. Voor jou is dat misschien elke avond wandelen, vaker koffie met je vriendinnen drinken of één keer in het jaar een week naar Bali gaan. Als je niet weet wat jij nodig hebt, dan is er ook niets te durven. Ik weet dat ik stilte nodig heb, maar ik ging niet van de één op andere dag drie dagen weg. Ik ben ook ooit begonnen met alleen naar binnen lopen in een koffietentje. Later werd dat een middagje wandelen. En zo ging ik één nachtje weg en daarna twee. Begin met kleine stapjes voordat je aan die week Bali denkt. En beginnen betekent:
weten wat je wilt
plannen wanneer je dat gaat doen
doen
Veel simpeler kan ik het niet maken. Ja, maar mijn partner…. Ja, maar ik heb nu geen geld. Ja, maar…. is een nee tegen jezelf en wat jij nodig hebt. Dus en ja is:
ja, ik weet wat ik wil
ja, ik ga dat plannen
ja, ik ga dat doen
Geniet ervan!
Mooi dat je dit doet en dat je de ruimte ervoor krijgt! Heel veel plezier en geniet!
En wat heb ik genoten! Ik heb een heerlijke wandeling gemaakt door een prachtig bos wat vroeger bij het landhuis hoorde. Het waanzinnig lekkere eten van het restaurant smaakte drie keer zo goed doordat ik er zat en niet mama Esther. Je weet wel, nog twee keer van tafel lopen omdat er iets omvalt of dat de ketchup nog op tafel moet. Geen aanmoedigingen van: “nog drie hapjes eten, dan ben je klaar” en geen gemopper van-gatver-dat-lust-ik-echt-niet-hoor. Naast het genieten heb ik een goede planning gemaakt voor mijn werk. Door de Coronatijd is dat allemaal niet doorgegaan en start nu weer fijn op.
Laat hieronder weten wat jij wilt durven en nog niet doet. Wil je hulp bij je ik vinden in je gezin, stuur mij dan een bericht. Ik kan je helpen. Stuur een e-mail naar info@esthervos.com of stuur een DM via Instagram.
Zes dagen geleden begon ik met mijn Miracle Morning. Vandaag neem ik je mee in mijn bevindingen.
“Volstrekt nutteloos om zoiets te doen”
Nee, dat is niet mijn conclusie wel een mening die gegeven werd. Mensen kijken vanuit zichzelf naar een idee of een onderwerp en geven hun mening. Dat is uiteraard prima. Na de mening volgt soms snel een conclusie. “Dat is niets voor mij”, “Dat kan ik niet, want dan zou ik om half zes op moeten staat.” Of “Fijn dat je hier over begint, ik ga het weer oppakken”. Welke mening er ook is het heeft mooie gesprekken opgeleverd. Zowel online als in het echte leven.
Ik ga er mee door
Oke, dat is duidelijk. Ik haak niet na één week af. Ik ga door. De wekker zet ik steeds een beetje vroeger want over twee weken ga ik om 6:00 uur eruit. De eerste keer dat mijn wekker ging schrok ik me wezenloos. De weken daarvoor werd ik wakker en meestal was dat door gezellige kindergeluidjes. Nu door een heerlijk IPhone Radar geluidje… Vol goede moed stapte ik uit bed en liep ik naar de werkkamer. Daar zou het gebeuren. Een gelukzalig gevoel ging door mijn lijf toen ik de ruimte instapte. Ik zou beginnen met stilte en ik zag mijn bankje en ik kon nog lekker tien minuten liggen en niets doen. Ik genoot. Ik viel niet meer in slaap hoor, maar het lag wel fijn. Daarna volgde natuurlijk visualiseren, affirmaties, schrijven, bewegen en lezen. Alles heb ik tien minuten gedaan. Ik was tevreden.
Een ochtendwandeling; combinatie van bewegen en visualisatie
De tweede en derde dag ging hetzelfde. Ik schrok wakker van de wekker en ik deed de Miracle Morning. Die twee dagen was ik vooral aan het einde van de middag heel moe en kwam er weinig meer uit mijn handen. Niet helemaal een miracle dus. Ik moest blijkbaar wennen aan het vroegere opstaan.
Mijn acties die ik ’s ochtends opgeschreven had, had ik uitgevoerd en ik was tevreden. Wat daarbij hielp is dat ik mijn lieve maatje Anne heb van “Me, Myself & Mama”. Elke ochtend na de Miracle Morning doen we elkaar een appje. De support is fijn en het werkt motiverend. Doordat zij aan de andere kant van de wereld woont zie ik haar bericht, vanwege het tijdsverschil altijd als eerste. Heel fijn.
Drie mooiste ontdekkingen
De eerste is doordat ik de dag bewuster begin, dit de hele dag doorwerkt. Ik hoef namelijk niet meer in de loop van de dag te bedenken wat belangrijk is of wat ik ga doen. Dat heb ik al geregeld.
Ik ben in deze dagen meer een doener geworden. Dat is een leerpunt voor mij. Er staan ’s ochtends een aantal acties op papier en dat wil ik dan halen. Ik heb duidelijk minder tijd besteed aan mijn mobiel en Hayday (ja, dat boerderij spelletje waar ik als game nerd heel hoog in level). Ik had echt mijn twijfels of ik mijn bed uit zou gaan en zou verzaken. Dat deed ik niet! Ik kan het en dat is mijn laatste mooie ontdekking. Zwaarwegende redenen (lees smoesjes) zijn altijd te bedenken wanneer je ergens onderuit wil. Zelfs de mogelijkheid tot uitslapen deze ochtend omdat alle vijf kinderen er één hele nacht niet waren heb ik niet benut. Ik stond vanmorgen om 6:20 naast mijn bed. Hallo trots op mezelf momentje.
Ben ik nu succesvoller door Miracle Morning?
De voorkant van het boek zegt “6 gewoontes om je leven succesvoller te maken voor 8:00 uur”. Oké. Ik kan nog niet zeggen dat ik succesvoller ben dan zes dagen geleden. Daarvoor zijn deze zes dagen ietwat te kort. Wel heb ik duidelijker voor ogen wat ik op een dag wil. Dat geeft rust en nog meer overzicht. En you know it, daar houd ik van. Ik vind het ’s ochtends heel fijn om tijd voor mezelf te hebben voordat de energie van het gezin begint. Dat is echt een aanwinst ten opzichte van vlak voor de kinderen uit bed gaan. Het gevoel dat ik gelijk door moest had ik destijds heel sterk.
Tot nu toe kan ik je het boek aanraden en nog meer je wekker eerder te zetten en het te gaan doen! De groep mensen die (weer) begonnen zijn, zijn ook enthousiast. En zoals ik in mijn eerdere blog schreef, ik weet niet of ik over een paar weken nog enthousiast ben, nu in ieder geval nog wel. Ik houd je op de hoogte.
En tot slot. Dank jullie wel voor de reacties op welk boek ik moest gaan lezen. Ik heb een aantal mooie kunnen toevoegen aan mijn lijstje, waaronder The big leap, Brene Brown, De Keuze en The power of heart. Ik ben van de elf opties die ik toen had gestart met “Een werkweek van 4 uur”. Zo weinig uur werken op een dag, dat lijkt mij wel wat.
Ik had een geestelijk, lichamelijk, emotioneel en financieel dieptepunt bereikt.
Hal Elrod
De miracle morning is een ochtendroutine bedacht door Hal Elrod. Hij was depressief, wanhopig en had zijn dieptepunt bereikt. Hij probeerde van alles om er uit te komen. Nadat hij ging sporten kreeg hij een inzicht; als ik een routine maak met daarin ruimte voor persoonlijke groei, hoop ik mijn probleem op te lossen. Hij wilde graag dat zijn leven anders zou worden. Dus deed hij het anders; hij stond vroeg op en bedacht zes stappen van tien minuten. Ik heb het boek bijna uit gelezen en ik ga starten. Wanneer je alle stappen doet betekent dit, dat je een uur eerder opstaat dan je gewend bent.
Oké, als ik dit naar mijzelf vertaal zou ik om 6:00 uur op moeten staan. Om 7:00 uur komen de kinderen uit bed en begint het ochtendritueel om iedereen op tijd op school te krijgen. Normaal gesproken dan, nu is het nog vakantie. Waarom wilde ik dit ook alweer? O ja, omdat ik graag nieuwe dingen doe die mij helpen om mijn drie doelen te bereiken. “Gelukkig zijn”, “gezondheid” en “geld”. Mijn 3 G’s. De miracle morning past in alle drie de doelen. So let’s give it a try. Oh my, 6:00 eruit. Dat is wel een ding beken ik eerlijk. Vooral nu de kinderen niet naar school gaan en ik uitslaap. Maar hoe dan ook. Lastig is geen argument. Ik ga beginnen en dat doe ik op donderdag 8 augustus. Dan ga ik om 6:30 uur eruit want de kinderen gaan in de vakantie om 7:30 eruit. Donderdag is mijn eerste werkdag na drie weken vrij. Ik vind dat een mooie start. Vanaf 26 augustus wordt het dan 6:00 uur.
Welke stappen zijn er?
stilte
affirmaties
visualisatie
bewegen
lezen
schrijven
Stilte
Alle stappen doe ik nu ook. Ze zijn dan verspreid over de dag en niet vast tien minuten. We beginnen met de stilte. Deze vind ik het lastigst. Ik vind niets doen en stil zijn soms confronterend en ik voel me dan rusteloos. Zodra ik door dat gevoel van rusteloos heen ben, vind ik de stilte fijn en geeft het mij ideeën en oplossingen.
Affirmaties
Herprogrammeren van je eigen gedachten heb ik geleerd in 2002. Veel van onze gedachten zijn negatief, herhalend en niet nuttig. Om deze gedachten te veranderen schrijf je affirmaties (zinnen) en op die manier herprogrammeer je je gedachten. Daardoor kijk je anders naar hetzelfde of voel je iets anders bij eenzelfde situatie.
Visualisatie
Ik ben een dromer en ik kan goed beelden maken van wat ik wil en hoe ik het wil. In het najaar geef ik daar een training over. Ik ben niet zo creatief dat ik er mooie tekeningen van kan maken, maar met de juiste plaatjes weet ik wel het geheel te creëren. Op Pinterest heb ik mijn droombord gemaakt en dat helpt mij mijn dromen voor de toekomst voor me te zien. Ik ben heel benieuwd wat het boek hier over zegt!
Bewegen
Tja. Dat doe ik altijd te weinig. Ik houd er ook niet van en voelt als een “moetje”. Volgend onderwerp.
Lezen
Ja veel! Nu lees ik de miracle morning (goh) en fictie. Deze leestijd is echt bedoeld om iets te lezen waar je wat van leert. Ik heb al wat boeken klaarliggen!
Schrijven
Schrijven en ik zijn al sinds mijn zevende bij elkaar. Mijn “lief dagboek, het was stom op school dagboeken” heb ik nog in een doos bewaard! Ik schrijf ideeën, plannen, doelen, in een dagboek en mijn blogs. Vaak op losse papieren of een onhandig formaat plakboek. Ik ga denk ik op zoek naar een fijn schrijfboek. Iemand tips voor een boekje wat hierbij past?
Klaar voor de start…
Nog twee dagen en dan start ik. Ik heb er zin in en ik vind het spannend. Ik houd jullie op de hoogte hoe het gaat. Als jullie tips hebben, dan hoor ik dat graag. Twee weken geleden postte ik erover op Instagram en Facebook. Ik leerde dat er een aantal mensen dit ook wilden gaan doen. Dat er een groep was die begonnen was, maar door het vroege tijdstip ermee gestopt is en er waren er twee die begonnen waren en dit nog steeds deden. Doe je ook mee? Laat het me weten via de reactie of Instagram. Samen doen vind ik fijner dan alleen.
Wil je het boek bestellen? Hieronder vind je de link van het boek:
In januari start ik via mijn Insta account een minsgame. Dat is een methode om op een laagdrempelige manier te gaan ontspullen. “Minsgame” staat voor Minimalism Game. Op dag één doe je één item weg, op dag twee, twee items en zo door tot dag 30 of 31. Uiteindelijk heb je eind januari dan 496 items de deur uit gedaan. Het lijkt veel, maar vooral als je net begint kom je erachter dat er best veel spullen in je huis zijn. Vooral als je samenwoont met een partner en je blijkt nog veeeeeeeel meer spullen te hebben wanneer er kleine kinderen zijn.
“Moeders” in de hashtag staat voor het feit dat voornamelijk moeders mij volgen op Instagram en ik Dieuwke van www.moedersminimalisme.nl benaderd heb. Dus samen gaan we heel veel vrouwen en ook mannen hoor, motiveren om spullen weg te doen.
Ontspullen, opruimen, weggooien, minimaliseren… hoe je het ook noemt; het doet iets met je. In mijn proces van de afgelopen drie jaar heb ik blijdschap ervaren. Blijdschap als ik weer een kastje de deur uit kon doen en er letterlijk ruimte kwam in mijn huis. Ik voelde mij trots op sommige momenten, omdat ik als (stief)mama van vijf kinderen mijn huishouden op orde heb, daarnaast leuk werk heb en dat ik dit kan doen met een glimlach en veel vreugde.
Ik heb ook verdriet gekend in het opruimen. Heel veel pijn en verdriet. Als ik iets tegenkwam van mijn moeder bijvoorbeeld. Dan gingen mijn gedachten naar haar terug en kon het verdriet mij de heel dag uit het lood slaan. En dan dacht ik een paar weken niet meer aan opruimen en ontspullen omdat het te confronterend was. Of ik legde dan de spullen van de ene naar de andere plek. En nog lukt het mij niet om de dozen met spullen van mijn moeder door te gaan. Ik accepteer dat, rouw heeft geen haast en het komt vast wel een keer.
Minimalisme is niet mijn doel op zich. Ik wil minder spullen voor de rust en het overzicht. En ik ben minder spullen gaan kopen omdat ik duurzamer wil leven. Ik vind het lastig, dat we zoveel grondstoffen gebruiken. Dat vraagt teveel van onze mooie aarde. En waarom kopen we zoveel? Puur om verzadigd te raken? Of een kick te krijgen van spullen? Of willen we met onze aankopen status laten zien aan anderen? Ik weet het niet precies. Voor mij werkt het goed om niet zoveel te kopen.
Dus vooruitblikkend naar de mooie maand die voor mij ligt, zal er van alles voorbij komen; blijdschap, verdriet, pijn, trots en doorzettingsvermogen. En alles is goed. Alles hoort bij dit proces. En deze maand doe ik het niet alleen. Ik mag dit samen doen met 110 mensen die “Ja” hebben gezegd. Dat is een grote groep mensen waar ik en anderen op terug kunnen vallen en onze vreugde mee mogen delen!
Volg mijn reis op https://www.instagram.com/estherjvos/ en volg Dieuwke op Facebook via de pagina: minimaliseren kun je leren.
Ik ga. Mijn tassen liggen in de auto. Ik voel wat onrust en loop weer terug naar binnen. Ik loop naar boven en ga eerst naar Bart. Hij slaapt al. Vandaag zei hij dat ik geen mama was maar een prinses. “Omdat je zo mooi bent mama.” Die lieve woordjes deden mij zo goed. Ik voelde me vandaag niet zo mooi. Maar moe en al helemaal geen prinses.
Daarna loop ik naar Lukas. Hij slaapt ook. Hij vertelde vandaag dat hij mijn beste vriend is. “Want je bent zo grappig mama.”
Tot slot ga ik naar Joris. Hij zit aan de eettafel en heeft papieren voor zich. Huiswerk? Nee hoor, iets met Champions League poules. “Ik hou van je Joris” zeg ik. “Oké”. “Ik ga je missen, vervolg ik”. “Oké”. Ik snap het al… Een bijna achtjarige jongen die met z’n passie bezig is kun je beter niet storen.😄 We hadden daarvoor al geknuffeld dus ik laat hem even.
Dan ga ik echt. Een klein kriebeltje in mijn buik. Ik ga een paar dagen naar een businesstraining. Een paar dagen doorbrengen met vrouwen die gaan beginnen met ondernemen. Ik ga veel leren en veel plezier hebben. Toch kost het mij moeite om te schakelen tussen moeder zijn en mijn kinderen een paar dagen missen, naar “ik Esther” die haar eigen bedrijf gaat starten.
Ik heb een mooi autoritje voor de boeg om dat proces te laten gebeuren. Ondertussen denk ik eraan dat ik een prinses ben, die knuffels geeft en een goede vriend kan zijn. Dan komt het zeker goed.
Hoe enthousiast ik eerst was over Netflix zo enthousiast ben ik nu dat we het gaan opzeggen! Wat gaan jullie doen Esther, opzeggen?
Ja. De laatste maanden merkte ik een haat liefde verhouding met Netflix. Ik vond het eerst fantastisch om leuke series te volgen. Aflevering na aflevering gingen er doorheen. De laatste tijd dacht ik steeds:”wat zonde van mijn tijd”. Een serie is gauw 12 afleveringen van bijna een uur. In die tijd had ik ook…”
Deze gedachte deelde ik met Bartho en hij deelde ook dat gevoel. Iets minder sterk dan ik hem had, maar genoeg om uit te proberen hoe het is zonder Netflix. En gelijk gaan we ook de andere betaalde tv- en muziek diensten opzeggen. En in het kader van het doel “restschuld onder de € 15.000,- brengen” besparen we elke maand ongeveer € 40,- hierdoor.
En ach wat zielig voor onze kinderen. Nu kunnen ze alleen nog maar dvd’s, npo start en YouTube kijken. Als dat maar goed blijft gaan met ze.
Ik ben heel benieuwd of ik er voor mijn gevoel ook echt meer tijd voor terug krijg. Misschien wordt mijn to do list wel kleiner, of ga ik nieuwe hobby’s ontdekken of ga ik nutteloos Facebook berichten lezen of kom ik tot nog meer gesprekken met Bartho of ga ik elke avond superenthousiast sporten.
Ho wacht. Nu draaf ik door 😂, dat laatste gaat waarschijnlijk niet gebeuren.
Wij gebruiken cookies om onze website en onze service te optimaliseren.
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
