Selecteer een pagina
Mama de prinses

Mama de prinses

Ik ga. Mijn tassen liggen in de auto. Ik voel wat onrust en loop weer terug naar binnen. Ik loop naar boven en ga eerst naar Bart. Hij slaapt al. Vandaag zei hij dat ik geen mama was maar een prinses. “Omdat je zo mooi bent mama.” Die lieve woordjes deden mij zo goed. Ik voelde me vandaag niet zo mooi. Maar moe en al helemaal geen prinses.

Daarna loop ik naar Lukas. Hij slaapt ook. Hij vertelde vandaag dat hij mijn beste vriend is. “Want je bent zo grappig mama.”

Tot slot ga ik naar Joris. Hij zit aan de eettafel en heeft papieren voor zich. Huiswerk? Nee hoor, iets met Champions League poules. “Ik hou van je Joris” zeg ik. “Oké”. “Ik ga je missen, vervolg ik”. “Oké”. Ik snap het al… Een bijna achtjarige jongen die met z’n passie bezig is kun je beter niet storen.😄 We hadden daarvoor al geknuffeld dus ik laat hem even.

Dan ga ik echt. Een klein kriebeltje in mijn buik. Ik ga een paar dagen naar een businesstraining. Een paar dagen doorbrengen met vrouwen die gaan beginnen met ondernemen. Ik ga veel leren en veel plezier hebben. Toch kost het mij moeite om te schakelen tussen moeder zijn en mijn kinderen een paar dagen missen, naar “ik Esther” die haar eigen bedrijf gaat starten.

Ik heb een mooi autoritje voor de boeg om dat proces te laten gebeuren. Ondertussen denk ik eraan dat ik een prinses ben, die knuffels geeft en een goede vriend kan zijn. Dan komt het zeker goed.

ijsje eten

ijsje eten

Vandaag was ik met Bart en Lukas bij opa Mannes. We hadden er gelogeerd na de verjaardag van ons lieve neefje. Het was mooi weer voor een ijsje. Dus hup naar de Jamin in het dorp.

Vandaag met Lukas en Bart

Zittend op het bankje dacht ik terug aan een dag, zo’n 5 jaar geleden. Joris was toen bijna 3 jaar. Het was mooi weer. Dus hup we gingen naar de Jamin in het dorp voor een ijsje. Mijn moeder was toen al ziek en kon niet meer mee met dit soort uitjes. Joris, opa Mannes en ik hebben met z’n drieën een ijsje gegeten en ik heb deze foto gemaakt. Daarna gingen we terug naar oma Jennie.

1004692_585310891510637_1009644488_n
Joris en opa

Terug naar vandaag; nadat het ijsje op was schoot er even door mijn hoofd “zullen we langs mama?” Ik dacht er even over na en kon het nog niet beslissen. Toen zei mijn vader:”we kunnen ook even langs je moeder?” Bijzonder, blijkbaar had hij dezelfde gedachte. Dus daar gingen we. Bart en Lukas waren er nog niet eerder geweest. Op de begraafplaats aangekomen gingen we naar oma’s plekje. Eenmaal daar vroeg Bart “krijg ik hier ook een plekje?” Zo’n pure kinder reactie. Prachtig. Ik heb uitgelegd dat als hij eerst maar zo oud moet worden als Pake, hij ook een plekje krijgt (Pake werd 100!!!). We hebben oma Jennie’s plekje schoongemaakt en daarna gingen weer naar opa’s huisje.

2 dagen. Zomaar een dag in 2013 en zomaar een dag in 2018.

ijsje.

Opa.

En oma.

Zie je dat ze altijd bij ons is?

20 kusjes

20 kusjes

Wat is het toch prachtig in Beetsterzwaag. Gisteravond hebben we daar heerlijk een stukje gelopen. Bartho en ik waren samen een paar uurtjes op pad. Eerst naar de mediamarkt voor een laptop. Daarna een hapje eten een paar deuren verderop om af te sluiten met een wandeling.

Tijd samen vinden we zo belangrijk en fijn. Want hoe makkelijk is het, om je te laten leven door de drukte, het huishouden, de kinderen, geen zin of andere dingen? Dat gaat zo gemakkelijk en kan erin sluipen. Beide weten we ook de keerzijde van dat verhaal.

Om te voorkomen dat we nog een keer in een scheiding terecht komen, hebben we geleerd om er anders mee om te gaan. Om ook tijd samen te houden, open te blijven naar elkaar en lol te houden.

We moeten het alleen even organiseren. Zo komt onze oppas bij ons en de kinderen staan dan al te dansen van plezier, want dan weten ze: we gaan pizza bakken! Wetende dat de kinderen een fijne tijd hebben, hebben wij dat ook.

En toen we om acht uur terug waren kreeg ik van vijf jongens wel tien knuffels en 20 kusjes. En dat was een mooie afsluiter van de dag ❤️

samengestelde vakantie

samengestelde vakantie

De zomervakantie is begonnen. Heerlijk! Onze vakantie planning begint meestal al in november of december. Eerst is er afstemming met de andere twee ouders. Daarna hebben we allebei ons werk waarbij we moeten afstemmen met directe collega’s wat er mogelijk is.

Sommige zomervakanties zijn daardoor goed geregeld, sommige vakanties zijn meer bepaald door omstandigheden maar daarin vinden we onze weg wel.

Deze vakantie hebben we de eerste twee weken alle kinderen, maar we moeten ook gedeeltelijk werken. Dan hebben we 3 weken alleen Bart en Lukas en de laatste week zijn we weer met zn allen.

Door onze soms ingewikkelde planning hebben we wel veel geleerd. Een goede planning maken is de basis, tijd voor jezelf en elkaar hierin plannen is ook belangrijk. Tot slot is flexibel zijn binnen de afspraken ook heel fijn en voor mij soms wel lastig.

Jaren geleden zijn we gestart met dit gezin, door heel duidelijk te zien hoe we dit willen doen zijn we waar we zijn. En vandaag ben ik op een strandje met vijf jongens om me heen. Ik geniet. Het was hard werken in het begin. Nu is er zonneschijn, balans en rust. Een prima vakantie dag!