Heb ik een spic en span huis? Nee. Wil ik dat? Het liefst wel. De schoonmaakgenen van mijn moeder heb ik in aanleg wel, maar ze kwamen er moeilijk uit. Als kind was ik één grote chaoot en mijn moeder maakte alles schoon voor iedereen. Ik hoefde niet zoveel te doen. Wanneer ik op mezelf woonde bleek dat ik het huishouden prima kon doen. Sterker nog, ik vond het leuk. Daarna kwamen er kinderen bij… en dat veranderde alles.
Lukas die gisteren nog een stift over de kast haalde…”ja echt per ongeluk mam.” Bart die zelf bedacht had zijn naam letters op zijn deur te plakken. “kijk, dit heb ik zelf gedaan, dan hoef jij het niet meer te doen.” “Heel lief schat, dat je mee wilt denken.” Het resultaat is goed. Gele glitterpritstift gebruikt in combinatie met stickers. Zijn naam BART zelf opgeplakt en de waarschuwing: Wagtwort moet jaj doen, laat zien dat hij het prima zelf kan. Dat hij gelukkig is met het resultaat wil nog niet zeggen dat hij mij er gelukkig mee maakt .
Een huishouden met kinderen vraagt iets anders dan de tijd dat ik alleen woonde en alles op orde had. Er waren nog meer redenen dat ik met een huishoudschema begon. De eerste was doordat ik in aanraking kwam met het FLY-lady systeem. Ik vond het fantastisch dat iemand een planning had gemaakt voor het huishouden. Dat was wat ik nodig had! De tweede reden was een inzicht dat ik geen vergelijk kon maken met de tijd dat ik alleen was met nu met zes anderen. De was is keer zeven, de tijd om een maaltijd op te ruimen is keer zeven, de grootte van huis van toen met nu is keer zeven. De tijd en energie voor mezelf om dit alles te kunnen is verkleind met keer zeven. Er moest een andere aanpak komen. De derde reden is dat ik het huishouden natuurlijk niet alleen hoef te doen. De oudste kinderen kunnen prima helpen en Bartho neemt ook zijn verantwoordelijkheid hierin. Wat we wel merkten is dat we soms langs elkaar heen aan het werk waren waardoor soms de wc 2x per dag gedaan werd en andere dingen bijna nooit, met de aanname: ”dat zou jij toch doen?”
Een mix van FLY-Lady, mijn eigen wensen en voorbeeldschema’s is mijn eigen schema geworden. Ik print deze per maand 4 keer uit. Voor elke week een nieuwe. Dit schema leg ik neer in de keuken. Wanneer ik huishoudtijd heb, begin ik met de dagelijkse klussen, heb ik tijd over dan ga ik naar een wekelijkse klus. Maandelijkse klussen plannen we vaak van te voren in. Een zaterdagochtend met z’n allen de schouders eronder en het is weer klaar voor de rest van de maand. De volgende maand staan hier weer nieuwe klussen op. Zo is het een roulerend systeem waardoor alles in en aan het huis aan de beurt komt. Mijn tuinplanning is nog een ander verhaal, maar dat terzijde. Wanneer Bartho thuis is, doet hij hetzelfde. Hij kijkt op de lijst wat er moet gebeuren, vinkt af wat hij doet en de lijst is weer up-to-date. Geen discussie meer over wie wat doet of verspilde tijd aan klusjes die niet hoeven.
print het schema uit en leg het op een plek in het zicht
maak afspraken met degene met wie je woont
denk je negatief over het huishouden? Leer jezelf aan om het leuk te maken. Doe het op een tijdstip wat je fijn vindt. Zet er een muziekje bij op of knip het in stukjes. Niet alles hoeft perse in één keer klaar.
ga het doen. Veel mensen willen dingen anders maar vergeten het anders te doen. Dan verandert er niets. Dus wil je anders? Doe dan anders. En ontdek wat bij jou past.
“Mam, wat eten we vanavond?” “Euhm, ja goede vraag. Ik ga zo even kijken.” Zo ging het soms. En na een dag werken had ik echt geen zin meer om dat te bedenken. Meestal had ik wel iets op voorraad waardoor er eten op tafel kwam. Soms wat bijzondere combinaties, maar goed er stond eten. “Schat, moet ik nog even langs de winkel voor vanavond?” kwam ook regelmatig voorbij. “Ja, doe maar iets makkelijks want ik heb niet zoveel zin meer om te koken.” Dit resulteerde in pizza’s, kant en klare maaltijden of halen bij de Mexicaan. Wel lekker, maar niet perse gezond, ook niet voor je portemonnee.
Twee jaar geleden wilde ik gezonder gaan eten. In combinatie met hoe ik het tot nu toe deed, zou dat niet goedkomen vreesde ik. Op dat moment besloot ik dat ik er beter over na zou denken. Hoe ging ik dat doen? Ik begon met een online programma van Culicool. Een heel fijn programma met een maandmenu met recepten. Ik vond het heel fijn dat mij verteld werd wat ik ging eten en welke boodschappen daarbij nodig waren. Na deze maand ben ik het menu aan gaan passen naar mijn eigen wensen. Het maandmenu werd een weekmenu. En de gerechten maakte ik geschikt voor het hele gezin en niet alleen voor mijzelf.
Oké, heel handig om zo’n weekmenu te hebben maar dat vult zichzelf niet in. Dit weekmenu is een onderdeel van mijn structuur die ik gemaakt heb voor mezelf, ons gezin en mijn werk. En dat betekent wel doen. Op zich is dat al een blog waard om daar over te schrijven. Op zaterdag hebben we een blik vooruit op de week die voor ons ligt. Dit doen we om rust en easyliving te creëren. We hebben een dynamisch gezinsleven met vijf kinderen en drie banen met onregelmatige tijden, waarin we onszelf niet willen verliezen in stress of hectiek. Ik kijk dus in de agenda hoe onze week eruit ziet en welke keuzes ik hierin maak voor ons weekmenu. Het ontbijt is eigenlijk simpel. Ik kies zelf altijd voor havermoutpap, fruit of Griekse yoghurt en wissel dat af met de dagen. Lunchen doe ik thuis of op het werk. Sporadisch haal ik daar in het bedrijfsrestaurant, meestal neem ik een salade vanuit huis mee. Lunch voor de kinderen gaat mee naar school want ze hebben een continue rooster. Ze krijgen brood, fruit, groente en noten mee naar school. De avondmaaltijd is afhankelijk van hoeveel eters ik heb. Dat varieert van drie tot zeven mensen. Elke week kijk ik dus vooruit wie ik aan tafel heb, wat de activiteiten zijn en of er bijzonderheden zijn.
Na een paar weken merkte ik dat ik elke maandag aardappelen en groente op het menu zette. Dat is een blijvertje voor de maandag gebleven. Op dinsdag aten we afgelopen periode altijd vroeg, zo rond half vijf, omdat Joris naar voetbal ging daarna. Vaak koos ik dan voor een gezonde bananenpannenkoek of pizza. Wanneer we met zeven zijn eten we vaak taco’s. Iedereen vindt dat heerlijk dus dat is een maaltijd zonder gemopper en ‘lustiknietjes’. Dat is mij ook heel veel waard. Vaak plan ik op donderdag een restjes dag. Op donderdag maak ik ook altijd mijn koelkast en groentekast leeg en schoon. Alles wat op moet gebruik ik die dag. Koken met restjes heb ik wel moeten leren. Soms past het ook niet bij elkaar, maar dat weten de kinderen inmiddels. Op de vraag wat eten we, is het antwoord dan ook: ”we eten van alles wat” En “van alles wat” is voor hen net zo logisch als ik zeg we eten spaghetti.
En wanneer doe ik dan boodschappen voor dit weekmenu? Zelf doe ik maandboodschappen bij de Lidl en Jumbo. Ja, ook daar heb ik lijstjes voor, haha. Alle houdbare producten regel ik één keer per maand en dat heb ik op voorraad staan. Twee keer per week halen we groente en fruit en de laatste vergeten boodschappen.
De tips:
Plan een vast moment waarin je het menu invult. En wel doen. Verandering begint bij doen. Dus…doen!
Houd bij het avondeten rekening met wie je aan tafel gaat, eventuele sportmomenten en de tijd die je aan het koken kunt besteden.
Plan een moment in de week om restjes op te maken, of iets te koken met de bloemkool die je achteraf toch niet nodig had op de dag ervoor.
En loopt alles anders dan gedacht en eet je toch iets anders of haal je patat; geen probleem. Het leven is ook bedoeld om easy te zijn. En flexibel kunnen zijn is een waardevolle eigenschap.
Dat klinkt misschien gek; ”ik heb geen vakantie”. In de tijd dat veel mensen in Frankrijk of Italië zitten en de zomervakantie voor alle regio’s gestart zijn, roep ik dat ik geen vakantie heb!
Vorige week zijn we wel een weekje weggeweest naar Groenlo. Dat was leuk. De kinderen kennen de camping goed. Er zijn leuke activiteiten en elke dag naar het subtropisch zwembad is een feestje. De reden dat we daar naar toe gaan is eigenlijk omdat ik het nog niet zie zitten om een retourtje Frankrijk te doen met 5 jongens in één auto…
Dus het weekje weg hebben we gehad en we zijn vanaf nu lekker thuis. Ik bedacht mij ineens dat de vakantie voor mij niet anders voelt dan anders. En daar was ik zo blij mee. Ineens viel het op zijn plek waar ik jaren aan gewerkt heb. Voorheen leefde ik naar de vakantie toe en moest ik eerst bijkomen van het werk voordat ik echt kon relaxen.
Een paar jaar geleden wilde in mijn leven anders invullen; meer tijd voor mijn gezin, geen opvang meer voor de kinderen, meer rust en een easy living. De uitvoering van dat plan was er niet van de een op andere dag. Allereerst moest ik van werk veranderen om dat te realiseren. Dit betekende een fors gedeelte van mijn salaris inleveren. Daarnaast moesten de werktijden bij mijn gezinstijden passen én ik wilde minder reistijd. Maar ik vond het! Ik werk nu elke ochtend en twee avonden per week en ik ben vanaf 14:00 uur thuis met de kinderen. Ik heb geen stress meer rond het avondeten om vermoeide kinderen op te halen van de opvang. Ik kan zelf met ze naar de sportactiviteiten en het beste; ik heb tijd voor een boekje lezen ’s middags of lekker niets te doen.
De vakantieperiode voelt wel relaxter omdat we ’s ochtends niet naar school hoeven en aan de andere kant is het voor mij soms iets intensiever omdat ik nu fulltime ge-mama heb . We starten de eerste twee weken met 5 kinderen, dan hebben we één week 3 kinderen. Vervolgens in week 4 en 5 hebben we 2 kinderen om af te sluiten in week 6 met 4 kinderen.
Yes, we gaan weer voor een challenge. Misschien was je er ook bij in januari? Toen gingen we de minsgame doen. In één maand heb ik 496 items weggedaan. Er deden toen zo’n 130 mensen mee. Even uitrekenen 130 x 496 = 64.480. Echt… als je er over nadenkt hoeveel spullen dat zijn met 130 mensen?! Ik ben op weg naar een rustigere leefstijl. Dat meer en meer en meer heb ik nu wel gezien en mij past het niet goed. Ik wil graag leven met wat ik nodig heb en niet met veel. Ik ben onderweg naar een rustiger en duurzamer leven. Alles stap voor stap om daar te komen. Nadat ik in januari veel spullen heb weggedaan ben ik daarna rustig verder gegaan met ontspullen. Wat ik wel een lange tijd op orde heb, is al onze kleding. En dat is best veel met twee volwassenen en 5 kinderen. Elk seizoen heb ik een afvinklijst (love lijstjes) met wat ik nodig heb. Ik ga alle kasten bij langs en daarna heb ik een overzicht van kleding en spullen die ik nog nodig heb.
ik hoef niet meer na te denken wat ik nodig heb; de lijst vertelt het mij
ik weet na het uitzoeken precies wat ik mis
het geeft rust en kost weinig tijd
ik heb weinig impulsaankopen meer, omdat ik weet wat ik nodig heb en dat dan ook regel
de kasten van de kinderen zijn overzichtelijk en ze kunnen prima zelf hun kleding bij elkaar zoeken (oké, ik heb vijf jongens, dus dat is ook makkelijk)
Van klerezooi naar kledinggoed
Vanaf 13 mei heb ik weer een challenge voor je. We gaan in 5 dagen er voor zorgen dat de kledingkasten van je kind(eren) uitgezocht zijn aan de hand van een checklist met wat je deze lente en zomer nodig hebt. De kledingkasten zijn schoongemaakt, uitgezocht en opgeruimd. Ik geef je een lijst met tips van duurzame kinderkleding merken en zo ga stap voor stap van klerezooi naar kledinggoed.
Hoe gaan we dit doen dan?
Stuur mij een bericht via het contactformulier of DM van Instagram dat je mee wilt doen. Je ontvangt dan 12 mei van mij de checklist die je nodig hebt.
De 5 dagen daarna kijk je naar mijn korteinstastory wat we die dag gaan doen. We doen alles stap voor stap en relaxt. Ontspullen en opruimen kan ook leuk zijn en dat wil ik je laten ervaren.
Aan het einde heb jij de zomergarderobe klaar voor je kind
En daarna kan het beginnen. De voorpret van de zomerse dagen. Lekker lang licht, buiten zijn, rustig met een boekje de dag afsluiten. Je lijf opladen met de zon en vitamine D. Ik weet niet hoe jij dat ervaart, maar in de zomer lijkt voor mij alles altijd wat makkelijker en energieker te gaan. En wat relaxter en rustiger. Dat laatste; relaxt en rustig, ja dat wil ik wel!
Afgelopen week heb ik weer een mooie en bijzondere week gehad. Allereerst waren er de “gewone” dagelijkse dingen. De kinderen gingen naar school, ik had mijn werk en ondertussen bleven de wasjes draaien.
Dinsdag vierden we Bart zijn verjaardag met 3 vriendjes. Dit was een mooie groepje. Niet te groot, waardoor het voor de kinderen ook gezellig en overzichtelijk was. Na school hebben we ze meegenomen naar huis. Daar hebben ze gespeeld en cakejes gegeten. Buikjes vol en op naar “de Naturij”. Rennen, spelen en klimmen was wel aan de jongens besteed. Thuis hebben we afgesloten met friet en hup, om 17:00 uur met z’n allen in de auto en heb ik ze naar huis gebracht.
De dag daarna was heel bijzonder. Ik mocht mee werken aan het programma “Ik mis je” van de EO. In dit programma mag je als nabestaande je verhaal vertellen. Wat was het waardevol om nog eenmaal het hele verhaal van mijn moeder te vertellen. In het dagelijkse leven gebeurd dat niet zo vaak meer. Wel fragmenten of dat er kort een herinnering voorbij komt, maar echt een gesprek over hoe het met haar gegaan is niet meer. Wat fijn om te mogen vertellen hoe blij ik ben dat zij mijn moeder mocht zijn. En compliment voor het team. Wat een fijne mensen waren dat, hierdoor was het voor mij relaxt en heel waardevol. En na de opnames had mijn vader heerlijke boerenkool gemaakt. Lekker hoor zo’n Hollands maaltje eten bij paps.
De dagen daarna stonden in het teken van werk, de verjaardag van mijn schoonmoeder en mijn planning volgen, voor het Sinterklaasfeest. We vieren dit woensdag 5 december met z’n zevenen. Zaterdag ben ik op pad geweest voor de cadeaus. Vooraf had ik de kinderen het Intertoys boek laten zien en ze mochten allemaal omcirkelen wat ze wilden hebben. Vrijdagavond heb ik alles doorgenomen en per persoon een lijstje gemaakt. En zaterdag was het zover. Me against de Sinterklaascadeaus :). Dat ging uitstekend. Door de goede voorbereiding en het personeel regelmatig te vragen waar wat lag kon ik snel verzamelen wat ik nodig had. De cadeaus van Bartho waren iets lastiger want daarvoor ging ik van de ene naar de andere winkel. Maar hè, dat was prima want ik had daardoor gelijk mijn 10.000 stappen gezet.
In deze week zat alles wat ik wil: tijd met de kinderen, werken (voor mijn eigen bedrijf en het kinderdagverblijf), familietijd, nieuwe herinneringen maken, tijd met Bartho, relax momenten en gezelligheid.
Ik kreeg deze week ook vragen over mijn planning. “Hoe doe je dat toch?” “Het lijkt alsof je het altijd druk hebt, maar je komt vaak zo rustig over.” “wow, je hebt een samengesteld gezin met 5 kinderen, werk, huishouden, etc. maar hoe dan?”
Binnenkort ga ik daar een blog over schrijven en leuk nieuws, begin volgend jaar ga ik daar ook een kort online programma voor maken. Want echt, zo deed ik het eerder niet, want voor wie mij niet persoonlijk kent:
Ik was chaotisch
Ik was rommelig
Ik ben een grijs gebiedje ADD/ADHD/Hoogbegaafd
Vijf kinderen hebben = per definitie chaotisch
Door mijn creativiteit spring ik soms van het één in het ander en maak ik niet af waar ik mee bezig ben.
Ik heb het geleerd. Iedereen kan het volgens mij leren. En omdat het voor mij ging werken, merkte ik dat het goed voor mij was. Ik houd tijd over en ik hoef me niet meer druk te maken over dat ik dingen vergeet of dat ik stressend door de winkelstraten ren één dag voor Sinterklaas. En is mijn leven saai geworden door het plannen? Nope. Juist niet!!!
Vijf jaar en een beetje geleden was ik hoogzwanger van Bart. Ik was toen uitgerekend op 3 december. Ik hoopte stiekem dat hij iets eerder geboren zou worden zodat hij niet een Sinterklaas cadeau zou worden.
Hij vond dat ook een goed plan en 21 november 2013 was het zover. Na een fijne (ja echt, dat kan) bevalling van 4 uren ontmoette ik hem. Zijn ogen, precies als die van zijn vader, keken mij aan en ik overstroomde van liefde. Bart was er.
Rustig, geduldig, intelligent en lief beschrijft hem het beste. Ook daarin lijkt hij op zijn vader. Stellig en zijn eigen mening hebben hoort ook bij hem. Dat komt van mij.
Afgelopen week hebben we zijn verjaardag gevierd. De dag zelf met opa en oma en zijn broers. Afgelopen zondag kwamen opa en tante Arjanne met neef en nichtje op bezoek. Morgen is zijn vriendjesfeestje aan de beurt. Na schooltijd komen ze gezellig mee naar huis. We zijn even hier en gaan daarna naar de kinderboerderij.
Ongelooflijk hoe clichés altijd waar zijn… want waar blijft de tijd? Zo werd hij geboren en zo is hij 5. Bart is vier weken nadat mijn moeder overleed geboren. Sterven en leven, lag zo dichtbij bij elkaar en juist dat maakt hem bijzonder. Hij was het voor wie ik rustig door ging, die de glimlach op mijn gezicht terughaalde en mij liet verwonderen wat het leven betekent. We hebben hem Bart genoemd omdat mijn opa Bart heette en ik Bart zou zijn genoemd als ik een jongen was. Daarnaast heette zijn Pake Barthold en heet Bart’s vader Bartho. Van twee kanten was dit meer dan logisch. Zijn naam is van Germaanse afkomst en betekent “Stralend”.
En stralend gaat hij door het leven. En stralend heeft hij mij geholpen in een heftige tijd van mijn leven.
Wij gebruiken cookies om onze website en onze service te optimaliseren.
Functionele cookies
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.